കണ്ട പറമ്പിലെ ജാതീം, കശുവണ്ടീം മോട്ടിച്ച് വിറ്റ് കൊള്ളീം ബോട്ടീം (അന്ന് ചില്ലി ചിക്കനും പൊറോട്ടയൊന്നും ഇല്ലാരുന്നല്ലോ!!!)
തിന്നാൻ നിക്കുമ്പോഴാ...
"ടാ ഞാനപ്പഴേ പറഞ്ഞില്ലേ, ആ കടക്കാരൻ പറ്റിക്കും ന്ന്...
നമുക്കീ ജാതിപത്രി ഒണക്കികൊടുത്താ നല്ല കാശ് കിട്ടിയേനെ" ന്നുള്ള കൂട്ടുകാരന്റെ പണ്ടാപരപ്പ് കേൾക്കുക...
മരത്തീ വലിഞ്ഞു കേറി ട്രൌസറു കീറീതും കയ്യിന്ടവിടേം ഇവിടേം ഒരഞ്ഞു ചൊമന്നു പൂച്ചമാന്തിയ പോലെ തൊലി പോയതുമായ ഭാഗത്തെ നീറ്റലിനേക്കാൾ വല്ലാത്ത വിമ്മിഷ്ടമാ കുടുമ്മം കട്ട് മുടിപ്പിച്ചോൻ ന്നു നാട്ടാരും വീട്ടാരും വിളിച്ചാലുള്ള സ്ഥിതി ഓർക്കുമ്പോ ഇണ്ടാവുക...
"നാട്ടാര് കള്ളൻ കള്ളൻ ന്നു വിളിക്കണ വരെ ഇനിയത് നിന്റപ്പന്റെ തലേല് ഒണക്കാൻ വയ്ക്കാടാ ന്നും പറഞ്ഞ് പരിചയക്കാര് ആരേലും കാണണ്ടാന്നു ഒളിഞ്ഞും തെളിഞ്ഞും നോക്കിയാ കടേല് കേറൂ...
ന്നാ കക്കാണ്ടിരിക്കോ???
എവിടെ? വറീസേട്ടൻ ലോകത്തില്ലാത്ത മണൊള്ള മാസലയിട്ടല്ലേ തട്ടുകടേല് ബോട്ടീം കൊള്ളീം ഇണ്ടാക്കൊള്ളു...
സ്കൂളീന്ന് വീട്ടീ വരണ വഴിയിൽ ഇങ്ങേർടെ കടേം ഇണ്ട്...
സ്കൂളീന്നെറങ്ങുമ്പോ തൊട്ട് ഈ മണാ...
പിന്നവിടന്ന് തൊട്ങ്ങി വീട് വരെ ഇതിനെകുറിച്ചൊള്ള ചിന്തേം...
വീട്ടാര് കട്ടത് കണ്ടുപിടിക്കോന്നാലോചിച്ച് ഒരുമാസം ടെൻഷനടിച്ച് നടക്കും...
ഏതാണ്ട് ഒരുമാസം കഴിഞ്ഞാ പിന്നെ, ഹ്ഹേയ് ഈ ഇരുവത്തഞ്ച് രൂവേടെ കാര്യത്തിനാണല്ലോ ദൈവേ ഞാൻ ഒരുമാസം ടെൻഷനടിച്ചത് എന്നാലോചിച്ച് സമാധാനിക്കും....
കശുമാങ്ങകളും, അടക്കകളും, ജാതികളുമൊക്കെ പിന്നേം പൂക്കും...
മഴയും വേനലുമൊക്കെ വന്നും പോയുമിരുന്നു...
ഞങ്ങടെ മോഷണങ്ങളും, കൊള്ളീം ബോട്ടീം തീറ്റയുമൊക്കെ
ഉത്സാഹപൂർവ്വം കൊണ്ടാടി കൊണ്ടുമിരുന്നു...
കാലം കൊള്ളിയും, ബോട്ടിയിലും നിന്ന് കൗമാരത്തെ കടലാസുച്ചുരുട്ടിയ പുകപടലങ്ങളിലേക്കും, കത്തിയെരിയുന്ന മട്ടികോലുകളിലേക്കും പൊടിമീശയൊക്കെ ഒട്ടിച്ച് ഒരപ്പൂപ്പൻ താടി പറത്തി വിടുന്ന ലാഘവത്തോടെ വളരാൻ വിട്ടു...
അങ്ങനെയങ്ങനെ കടലാസും മട്ടികോലുമൊക്കെ ബീഡിക്കും, സിഗരറ്റിനും, പ്രണയത്തിനുമൊക്കെ വഴിമാറിനിന്നു...
ഒന്നോർക്കുമ്പോ പഴയ കാലത്തിലേക്ക് മടങ്ങിപോകാൻ തോന്നും...
പിന്നൊന്നൂടി ഓർത്ത്‌ നോക്കുമ്പോ ഹോ, ഇനീം ഈ സ്കൂളില് പഠിച്ചും, തല്ല് കൊണ്ടും വീണ്ടും വലുതാവാൻ എത്ര സമയമെടുക്കും???
കഴിഞ്ഞു പോയ കാലത്തിനുമിപ്പുറം ഓർമ്മകളുടെ ഒരു നിധി തന്നെയുണ്ടല്ലോ കൂട്ടിനെന്ന സന്തോഷം...
തിന്നാൻ നിക്കുമ്പോഴാ...
"ടാ ഞാനപ്പഴേ പറഞ്ഞില്ലേ, ആ കടക്കാരൻ പറ്റിക്കും ന്ന്...
നമുക്കീ ജാതിപത്രി ഒണക്കികൊടുത്താ നല്ല കാശ് കിട്ടിയേനെ" ന്നുള്ള കൂട്ടുകാരന്റെ പണ്ടാപരപ്പ് കേൾക്കുക...
മരത്തീ വലിഞ്ഞു കേറി ട്രൌസറു കീറീതും കയ്യിന്ടവിടേം ഇവിടേം ഒരഞ്ഞു ചൊമന്നു പൂച്ചമാന്തിയ പോലെ തൊലി പോയതുമായ ഭാഗത്തെ നീറ്റലിനേക്കാൾ വല്ലാത്ത വിമ്മിഷ്ടമാ കുടുമ്മം കട്ട് മുടിപ്പിച്ചോൻ ന്നു നാട്ടാരും വീട്ടാരും വിളിച്ചാലുള്ള സ്ഥിതി ഓർക്കുമ്പോ ഇണ്ടാവുക...
"നാട്ടാര് കള്ളൻ കള്ളൻ ന്നു വിളിക്കണ വരെ ഇനിയത് നിന്റപ്പന്റെ തലേല് ഒണക്കാൻ വയ്ക്കാടാ ന്നും പറഞ്ഞ് പരിചയക്കാര് ആരേലും കാണണ്ടാന്നു ഒളിഞ്ഞും തെളിഞ്ഞും നോക്കിയാ കടേല് കേറൂ...
ന്നാ കക്കാണ്ടിരിക്കോ???
എവിടെ? വറീസേട്ടൻ ലോകത്തില്ലാത്ത മണൊള്ള മാസലയിട്ടല്ലേ തട്ടുകടേല് ബോട്ടീം കൊള്ളീം ഇണ്ടാക്കൊള്ളു...
സ്കൂളീന്ന് വീട്ടീ വരണ വഴിയിൽ ഇങ്ങേർടെ കടേം ഇണ്ട്...
സ്കൂളീന്നെറങ്ങുമ്പോ തൊട്ട് ഈ മണാ...
പിന്നവിടന്ന് തൊട്ങ്ങി വീട് വരെ ഇതിനെകുറിച്ചൊള്ള ചിന്തേം...
വീട്ടാര് കട്ടത് കണ്ടുപിടിക്കോന്നാലോചിച്ച് ഒരുമാസം ടെൻഷനടിച്ച് നടക്കും...
ഏതാണ്ട് ഒരുമാസം കഴിഞ്ഞാ പിന്നെ, ഹ്ഹേയ് ഈ ഇരുവത്തഞ്ച് രൂവേടെ കാര്യത്തിനാണല്ലോ ദൈവേ ഞാൻ ഒരുമാസം ടെൻഷനടിച്ചത് എന്നാലോചിച്ച് സമാധാനിക്കും....
കശുമാങ്ങകളും, അടക്കകളും, ജാതികളുമൊക്കെ പിന്നേം പൂക്കും...
മഴയും വേനലുമൊക്കെ വന്നും പോയുമിരുന്നു...
ഞങ്ങടെ മോഷണങ്ങളും, കൊള്ളീം ബോട്ടീം തീറ്റയുമൊക്കെ
ഉത്സാഹപൂർവ്വം കൊണ്ടാടി കൊണ്ടുമിരുന്നു...
കാലം കൊള്ളിയും, ബോട്ടിയിലും നിന്ന് കൗമാരത്തെ കടലാസുച്ചുരുട്ടിയ പുകപടലങ്ങളിലേക്കും, കത്തിയെരിയുന്ന മട്ടികോലുകളിലേക്കും പൊടിമീശയൊക്കെ ഒട്ടിച്ച് ഒരപ്പൂപ്പൻ താടി പറത്തി വിടുന്ന ലാഘവത്തോടെ വളരാൻ വിട്ടു...
അങ്ങനെയങ്ങനെ കടലാസും മട്ടികോലുമൊക്കെ ബീഡിക്കും, സിഗരറ്റിനും, പ്രണയത്തിനുമൊക്കെ വഴിമാറിനിന്നു...
ഒന്നോർക്കുമ്പോ പഴയ കാലത്തിലേക്ക് മടങ്ങിപോകാൻ തോന്നും...
പിന്നൊന്നൂടി ഓർത്ത്‌ നോക്കുമ്പോ ഹോ, ഇനീം ഈ സ്കൂളില് പഠിച്ചും, തല്ല് കൊണ്ടും വീണ്ടും വലുതാവാൻ എത്ര സമയമെടുക്കും???
കഴിഞ്ഞു പോയ കാലത്തിനുമിപ്പുറം ഓർമ്മകളുടെ ഒരു നിധി തന്നെയുണ്ടല്ലോ കൂട്ടിനെന്ന സന്തോഷം...
